Laatste dag alweer & nachtje doorhalen
Dag 41 – Donderdag 2 maart
Het is onze laatste volledige dag in Noorwegen. We hebben vandaag eerst wel gewoon zelfstudie. Gelukkig was het maar 2 uurtjes van 8 tot 10. Het eerste uur was zoals altijd, maar vanaf 9 uur mochten we met z’n allen op de bank. De favoriete plek van iedereen! Na dit uurtjes waren we klaar met zelfstudie. Toen was het tijd om alle boeken in te pakken en het lokaal weer helemaal netjes te maken. Al snel zag alles er weer uit zoals we het ooit aangetroffen hadden. Hierna moesten we al onze langlauf, ski en expeditie spullen inleveren. Alles ging terug in tassen en weer mee met Asbjørn naar huis.
Toen was het tijd voor onze laatste lunch op de campus, we aten wortelsoep, dat was zoals al het eten heerlijk. Na de lunch gingen we onze laatste winteractiviteit doen, het was tijd voor het ijszwemmen. Asbjørn was al begonnen met een wak, wij moesten dit nog voor het laatste stukje uitgraven. Toen was het echt tijd om het water in te gaan. Het was erg koud maar iedereen hield het erg lang vol, er werd ons verteld dat 1 minuut al heel lang was. Iedereen hield het 2 tot 5 minuten vol. Super knap van iedereen! Nadat je uit het wak kwam moest je wel snel je kleding weer aan doen anders werd het heel koud. Toen iedereen in het water was geweest kregen we nog even uitleg over hoe je kan ijsvissen. Leuk om dit nog te leren voordat we weggaan.
Om half 3 gingen we weer terug naar de campus, hier aten we spaghetti bolognese. Na het eten ging ik samen met Misha, Vincent en Evelien nog even langs het dorp. Ik heb hier nog wat typisch Noorse dingen gehaald voor thuis en we hebben nog even in wat winkels rond gekeken voor souvenirs maar die waren er helaas niet. Toen weer terug gelopen naar de campus om daar alles in te gaan pakken.
Het inpakken was best te doen, tot je erachter komt dat je skipak nog in te kast hangt en er nog een paar schoenen in de gang staan. En er moesten ook nog wat dingen bij die die avond nog gebruikt werden. Zoals een hoeslaken, dekbedovertrek en handdoeken die nog niet droog waren.
Voor de broodmaaltijd had ik al heel wat dingen in gepakt en moesten er nog maar wat kleine dingetjes bij. Omdat het de laatste nacht was wou een groot deel van de groep een nachtje doorhalen. Dit is helaas voor niemand gelukt, iedereen viel wel ergens tijdens de nacht in slaap. Maar ondanks dat niemand de nacht doorhaalde was het wel een gezellige avond.
Bootje komt.. niet!
Dag 42 – Vrijdag 3 maart
Het is onze laatste dag in Noorwegen. We gaan helaas weer naar huis toe. Iedereen vindt het erg jammer en wil eigenlijk helemaal niet weg. We hebben voor de laatste keer ontbijt en daarna nog een bijeenkomst in het auditorium. Hierbij konden de Noren nog even gedag zeggen. Na de bijeenkomst kregen we allemaal een certificaat van Asbjørn en konden we gedag zeggen tegen Asbjørn, Kristina en Sander.
Toen was het tijd om nog de laatste spullen te pakken en om half 11 stapte we voor de laatste keer in een busje en reden we naar het treinstation. We kwamen net op tijd aan bij het treinstation want de trein kwam al binnen 2 minuten. In de trein hadden we al onze spullen neergezet en waren we lekker gaan zitten. Maar toen de conducteur langs kwam bleek het dat we allemaal een eigen zitplek hadden in de trein, we zaten helemaal verkeerd en moesten gaan verplaatsen. Al onze spullen konden in een hok gezet worden en daar hielp de conducteur bij. Daarna konden we gaan zitten op onze eigen zitplekken. Na 2 uur in de trein gezeten te hebben, en ook allemaal even lekker te hebben geslapen kwamen we aan in Kristiansand.
Hier moesten we eerst weer de ellendige trap op, hier hadden we op de heenweg ook al problemen mee, met al onze spullen en daarna door een lange terminal lopen en toen kwamen we bij de vertrekhal aan. Het was tussen 13.30 en 14.00, we zouden rond 15.00 kunnen boarden. Maar om 15.00 konden we nog helemaal nergens naar toe, we moesten wachten en zouden zo snel mogelijk te horen krijgen wanneer we de boot op konden. We wachtten en wachtten maar het duurde heel lang tot er een bericht kwam. Om 16.30 was het bericht er dan eindelijk, de boot was GECANCELLED!
De rest van de dag zou de boot niet varen en we zouden mail krijgen hoe het verder zou gaan. Iedereen ging eerst maar aan hun ouders vertellen dat het nog even zou kunnen duren voordat we er weer waren. Toen zijn er eerst een aantal mensen naar de supermarkt geweest en we hebben twister gespeeld. Uiteindelijk kwam er een nieuw bericht, de boot zou de rest van de week niet gaan! Dit kwam doordat er een andere boot in Nederland op de aanmeerplek lag.
Die avond konden we wel op de boot eten en slapen. Om 19.00 konden we de boot op, er waren mega veel mensen die allemaal met hun auto op de boot zouden gaan. Op de boot hadden Evelien en Vincent eerst een plekje bij het restaurant gereserveerd. Dus we konden eerst even rustig hamburgers gaan eten. Tijdens het eten werd er een nieuw bericht omgeroepen, het ontbijt zou de volgende dag vanaf 05.00 (!) geserveerd worden en om 06.00 moesten we van de boot af zijn.
Tijdens het avondeten kregen we ook het plan hoe wij naar huis zouden gaan te horen. Wij zouden naar Denemarken varen met een andere boot en daar zouden een aantal ouders ons op komen halen. Hoe dat allemaal zou gaan wisten we nog niet precies. Eerst nog maar even een leuke avond op de boot beleven. We zijn met z’n allen nog even naar het theater geweest en hebben nog heel lang gekletst. Uiteindelijk sliep ik rond 01.00, en dat terwijl ik de volgende dag om 04.30 mijn wekker had gezet.
Met Superspeed naar huis
Dag 43 – Zaterdag 4 maart
De wekker ging, zoals gezegd, om 04.30, dat was erg vroeg maar ja we moesten wel ontbijten. Dus om 05.00 met z’n allen voor het laatst aan het ontbijt. En om 6.00 van de boot af, we gingen weer terug naar de vertrekhal, daarvoor eerst weer de trap op en de hele lange hal door. Daar moesten we wachten tot 07.30, we waren allemaal nog ontzettend moe dus iedereen zat een beetje op z’n telefoon of een Japanse puzzel van Evelien te maken. Om 07.30 konden we ook daadwerkelijk boarden bij de Colorline, en hiervoor hoefde we niet de trap te trotseren!
De boot van Colorline heette Superspeed en dat was die ook. We waren nog maar net op de boot en hij vertrok al, ook op deze boot kregen we ontbijt geserveerd. Dus iedereen ging voor een tweede ontbijt, dit was een heel uitgebreid ontbijt. En daar zaten we dan, om 08.00 zat iedereen softijs, pannenkoeken, ei, spek en nog veel meer lekkere dingen te eten. De boot zou er rond 11.15 aankomen in Denemarken. Mijn ouders zouden er rond 11.00 al zijn, de ouders van Thom om 12.00 en de ouders van Misha en Thijmen kwamen pas rond 16.00.
Om 11.15 kwam de boot aan, met al onze spullen liepen we voor de laatste keer door de vertrekhal, hier stonden mijn ouders te wachten. Het was erg raar om ze na 6 weken weer te zien, maar wel heel leuk. Het was ontzettend warm in de hal dus gingen we snel naar buiten toe, hier namen we voor de laatste keer een groepsfoto. Toen gingen Erik en Sanne met mij mee in de auto. Vanaf Denemarken was het 10 uur in de auto naar huis. Onderweg hebben we heel veel verhalen verteld, geslapen en lekker gegeten. We zijn niet zo vaak gestopt, rond 19.00 stopte we om even te eten bij het tankstation. Daarna was het niet meer heel lang naar huis. Sanne werd opgehaald bij een tankstation in Amersfoort, daar kwamen we rond 22.00 aan. Voor ons was het rond één uurtje naar huis, daar zou Erik ook door zijn ouders opgehaald worden. Erik, Sanne en ik sliepen die nacht alweer thuis. Maar dat was niet voor iedereen het geval Misha en Thijmen waren in Duitsland blijven slapen en andere waren pas midden in de nacht thuis.
Het was een super leuke reis ondanks het rare einde. We hebben zoveel gedaan, zoveel mooie dingen gezien en zoveel geleerd. We zijn een super hechte groep geworden en hebben ontzettend veel plezier gemaakt met elkaar!
Nu is het tijd voor iedereen om weer een beetje te wennen aan thuis zijn, naar school gaan en ook weer hun eigen vrienden te zien.
Bedankt voor dit ontzettend mooie avontuur!