Van 18 mei t/m 17 juni 2023 zijn negen middelbare scholieren en drie begeleiders op avontuur in Noorwegen met Fluitend door de Fjorden 2023. Tijdens het avontuur schrijft elke leerling een blog over een aantal dagen. Dit keer is avonturier/begeleider Sacha van Duren uit Amsterdam aan de beurt. Lees jij mee met alle avonturen?!”
Dag 20 – Woensdag 7 juni
Na een prachtige dag op de gletsjer werden we woensdag ochtend vroeg wakker voor de volgende spannende activiteit: raften op een wild water rivier! We werden om 09.45 verwacht bij Voss Active, dat op ruim een uur rijden ligt. Kortom: wederom vroeg uit de veren! We begonnen de dag dit keer met een ontbijt thuis aan de lange tafel en daarna pakte iedereen zijn spullen om te vertrekken.
Voss Active ligt in het Noorse plaatsje Voss (verrassend) en Asbjørn vertelde dat door sporters uit Voss de meeste Olympische medailles voor Noorwegen zijn gewonnen. Dat belooft wat! Eenmaal aangekomen bij Voss Active bleek dat Malou hier 5 jaar geleden al een keer geweest was; ze herkende het huisje. Echter kon ze zich van het raften zelf niks herinneren… Was het zo erg geweest of juist zo saai?
Na een enthousiaste instructie van de Britse guide Nick kregen we allemaal een dik wetsuit, een wetsuit jasje en wetsuit schoenen om aan te doen. Daarnaast kregen we te horen dat we onze (kostbare) sieraden af moesten doen en het dragen van zonnebrillen werd sterk afgeraden. Wat gaat er gebeuren?
Nadat iedereen zijn wetsuit aan had gedaan en kostbare spullen had achtergelaten in een kluisje kregen we een helm en een zwemvest en gingen we met zijn allen een busje in. We reden zo’n 20 minuten, waarvan een deel langs de wild water rivier die we zouden gaan raften. Hier en daar was er een “drop”, waaronder de zogenaamde money drop. Een soort mini waterval in de rivier waar raften en kajakken zeer gevaarlijk is omdat je letterlijk naar beneden valt… Eenmaal aangekomen bij onze startplaats gaf Nick nog de laatste instructies over het vasthouden van de peddel (nooit loslaten!), wat je moest doen als je overboord sloeg en wat je moest doen als de hele raft zou omslaan. Right; dat was dus mogelijk.
Daarna werden we verdeeld in teams; team 1 bestond uit Malou, Kee, Tess en Sarah. Team 2 bestond uit Alba, Alena, Walther & Marenne en team 3 bestond uit Noortje, Mika, Bloeme en Sacha. Team 1 had een guide uit Australië die graag naar Noorwegen wilde verhuizen. Team 2 had een vrolijke en rustige guide uit Zimbabwe en team 3 zat bij de enthousiaste Britse Nick. Daarnaast was er nog guide Jess, zij maakte foto’s vanaf de oever van de rivier.
Eenmaal in de raft kregen de individuele teams nog meer uitleg over wat te doen; “forward” (naar voren peddelen), “backwards” (naar achter peddelen), “over left” (de twee die aan de rechterkant van de raft zitten duiken naar de linker kant van de raft, semi op schoot bij de twee die al links zaten), “over right” (zelfde als links maar dan andersom), “hold on” (goed vasthouden aan het touw rondom de raft) en “get down” (goed vasthouden en naar beneden duiken in de raft). Daarnaast leerden we de high five; iedereen in de raft met zijn peddel omhoog. Fun! We voelden ons steeds iets meer op ons gemak en begonnen er lol in te krijgen. Af en toe de deelnemers van een andere raft nat maken is natuurlijk ook altijd leuk ;)
En toen zei Nick opeens dat we naar de kant gingen. Alle rafts verzamelden bij een soort strandje van stenen. Het was tijd voor de zwemtest… Het idee daarachter: als je overboord zou slaan of de raft zou omslaan moet je je kunnen redden in de rivier. Vlak voor een rivier versnelling was het de bedoeling dat je in je eentje in het water ging liggen op je rug met je voeten naar beneden en dan na de golf met het zogenaamde white water zou omdraaien op je borst en al borst crawlend naar het rustigere water aan de linkerkant zou zwemmen. Nu heb ik zelf een mini zwemtrauma. Na veel gedoe en veel oorontsteking heb ik als zevenjarige wel mijn A diploma weten te bemachtigen na een streng zwemkamp ergens in Groningen. Maar zeven meter onder water zwemmen of door zo’n gat duiken is mij persoonlijk nooit gelukt. Ik ben dus ook niet in het bezit van een B diploma. Laat staan dat ik kan borstcrawlen in een wild water rivier; iets wat je misschien zou leren voor je C diploma. Kortom; ik was behoorlijk zenuwachtig. En volgensmij was ik niet de enige.
Guide Nick zei dat iedereen naar het water moest en daar in de rij moest gaan staan; “don’t be shy”. Gelukkig durfde begeleider Walther als eerste. Als inwoner van Texel is hij ervaren in het zwemmen in zee met sterke stroming. En thank god haalde Walther de zwemtest met vlag en wimpel. Kee stond voor mij in de rij en ging dapper op haar rug liggen in de rivier en toen nam de stroming haar mee. “You can do it Kee”, schreeuwde ik haar nog na. Toen was het mijn beurt. De Australische guide stond bij het punt waar je in de rivier moest gaan liggen. Ik zei tegen hem dat ik wel een beetje nerveus was. Toen zei hij “ you will be fine” en hup daar lag ik op mijn rug in de wild water rivier. Ik dacht nog; “Sacha let op je ademhaling” maar er was verder weinig tijd om na te denken want de stroming nam het over. Na de val en de white water wash draaide ik op mijn borst en spartelde als gek naar links. Dat bleek vrij effectief. Het enige wat ik vergat was om op te kijken waar ik precies was. Dus ik botste met mijn helm tegen de rotsen waar we het water uit moesten. Tip van Nick: “look where you are going Sacha”. Right, tnx.
Iedereen haalde de zwemtest en opgelucht gingen we terug naar onze raft. Nu kon het pas echt beginnen! Na een uur raften met meerdere bizarre momenten, veel gegil en bijna man overboord situaties, bleek dat we het niet slecht deden. Marenne is op een haar na niet overboord geslagen en Alena, die tegenover Marenne zat, heeft de doodsangst van Marenne in haar ogen gezien. Zo leer je elkaar in ieder geval goed kennen. De sfeer was in alle rafts opperbest en op het einde mochten we zelfs nog een stuk zwemmen in een deel van de rivier waar het redelijk rustig was. Toen durfde ik wel :) Het in de raft klimmen daarna was nog best een klus maar eind goed al goed.
Aangekomen bij het huisje van Voss Active sprongen we onder de warme douche met shampoo en douchegel; in het huisje is 1 douche voor 12 personen ;)
Daarna waren we natuurlijk allemaal reuze nieuwsgierig naar de foto’s die Jess vanaf de kant had gemaakt. Op een groot scherm waren deze te zien en het resultaat was inderdaad vrij hilarisch. Na een ingewikkelde onderhandeling aan de bar heeft Alba de foto’s kunnen kopen en staan we allemaal vereeuwigd met een scream gezicht in een raft op een wild water rivier in Noorwegen. Wat wil je nog meer? We hebben overigens ook allemaal een handtekening gezet dat ze de foto’s mogen gebruiken voor marketing doeleinden, ik ben benieuwd.
Na het enerverende raften in de white water wash was het tijd voor nog meer white water wash. In Noorwegen barst het van de watervallen; de één nog mooier dan de ander. We begonnen met een stop bij Skjervsfosse in Granvin. Bovenaan de waterval was een parkeerplek waar we uitstapten en je kon via een prachtig pad naar beneden wandelen. Onderaan de waterval was een perfecte regenboog te zien en er werden vanuit alle hoeken foto’s en filmpjes gemaakt van de waterval en de regenboog. Op het filmpje van Alba bleek later iets grappigs te zien te zijn… Linksonder in beeld zie je Alena opeens verdwijnen; het is ook lastig om je evenwicht te houden op een glibberige steen.
Daarna zijn we nog uitgestapt bij de spectaculaire watervallen van Vøringsfossen, net boven de boomgrens. Naast deze watervallen lag een prachtig oud Hotel uit 1891, het Fossli Hotel. Ik kan me er totaal geen voorstelling van maken hoe mensen in die tijd zo hoog in dit ruige gebied konden komen om een hotel te bouwen of vakantie te vieren, maar dat terzijde.
Eenmaal terug aangekomen bij het huisje had Asbjørn weer een heerlijke bbq voorbereid. Dit keer met zalm en visburgers, heerlijk! De tafel zag er wederom prachtig uit met de fruitboom en de semi ondergaande zon. Na het eten hebben we de keuken opgeruimd en ontbijt gemaakt voor de volgende dag. We zouden namelijk weer vroeg vertrekken met het busje naar de gletsjer voor een nieuwe dag op de piste. Tot sliet viel iedereen tevreden in slaap.
Dag 21 – Donderdag 8 juni
Another day in the white world of the glacier! ’s ochtends werden we wakker met weer een strakblauwe lucht en 20 graden. Om stipt 08.00 zat iedereen in het busje en vertrokken we richting de gletsjer. Helaas werden een aantal leerlingen misselijk en moesten we onderweg stoppen. Zingen schijnt te helpen tegen de misselijkheid dus daarna reden we weer verder onder luid gezang van toepasselijke nummers uit Frozen (“do you want build a snowman?”). Aangekomen bij de gletsjer bleek het weer ook hier wederom perfect, bijna geen zuchtje wind en een heerlijk zonnetje.
Iedereen genoot van het skiën en snowboarden en tijdens de pauze werd er zelfs in t-shirts en hemdjes geluncht op het terras. ’s avonds hebben we thuis een heerlijke pasta bolognese gegeten en maakten we ons klaar voor de dag daarna; vissen en een kajaktocht door de fjorden. Zouden we dan eindelijk fluitend door de fjorden gaan?